زمان حال شرطي + ريشه ي فعل آينده ي ساده اجزاي پاياني گذشته ي استمراري Je ser-/ prendr-/pourr- Tu ir-/ verr-/saur- ... Ils/ elles voudr-/ aur-/fer- ais ais ... aient وجه شرطي براي كاهش دادن شدت يك اظهار استفاده ميشود. اين وجه رخدادها را ممكن و نه حتمي معرفي ميكند. همچنين از حالت دستوري بودن استنادات، درخواست ها و دستورها ميكاهد: ساكنان روستا را دعوت خواهيم كرد. On inviterait les gens du village. بنابراين وجه شرطي براي موارد زير مورد استفاده قرار ميگيرد: مايلم مستقيما غذاي اصلي را بخورم. J'aimerais prendre le plat de résistance directement. نظرتان در مورد خامه ي ماهي آزاد چيست؟ Qu'est- ce que vous diriez d'une mousse de saumon ? ! در اين اظهارات، در بيشتر موارد افعال devoir, pouvoir, aimer, vouloir در وجه التزامي ديده ميشوند. ! با تغير دادن لحن و آهنگ صدا، ميتوان برخي توصيه ها را به سرزنش تبديل كرد: مي تواني اتاقت را تميز كني! Tu pourrais ranger ta chambre ! حال شرطي اجازه ي نظريه پردازي ميدهد: Tu serais bien en responsable de communication. به عنوان مسئول ارتباطات برازنده خواهي بود. Ça m'étonnerait que vous ayez beaucoup de monde ! باعث تعجب من است اگر مراجعين زيادي داشته باشيد! (نظريه) نتيجه (شرط) گذشته استمراري + si Si tu ratais ton bac, nous ne serions pas contents. اگر در گرفتن ديپلم ناموفق باشي، ما خوشحال نخواهيم بود. بيشتر بدانيم: زمان حال شرطي ميتواند بيانگر زمان آينده در گذشته باش: Il a promis à ses parents qu'il leur téléphonerait dès son arrivée. او به والدينش قول داد که به محض رسيدن به آنها تلفن بزند.
كاربرد
زمان حال شرطي و ساختارهاي فرضيه اي
۱۳۸۷ مرداد ۱۹, شنبه
آموزش زبان فرانسه: زمان حال شرطي
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۱ نظر:
مرسی خیلی خوب توضیح دادید
ارسال یک نظر