زمان حال شرطي
- ساختن
+ ريشه ي فعل آينده ي ساده | اجزاي پاياني گذشته ي استمراري |
Je ser-/ prendr-/pourr- Tu ir-/ verr-/saur- ... Ils/ elles voudr-/ aur-/fer- | ais ais ... aient |
كاربرد
وجه شرطي براي كاهش دادن شدت يك اظهار استفاده ميشود. اين وجه رخدادها را ممكن و نه حتمي معرفي ميكند. همچنين از حالت دستوري بودن استنادات، درخواست ها و دستورها ميكاهد:
ساكنان روستا را دعوت خواهيم كرد. On inviterait les gens du village.
بنابراين وجه شرطي براي موارد زير مورد استفاده قرار ميگيرد:
- براي بيان درخواست هاي مودبانه:
مايلم مستقيما غذاي اصلي را بخورم. J'aimerais prendre le plat de résistance directement.
- براي طرح پيشنهادات و توصيه هاي دوستانه:
نظرتان در مورد خامه ي ماهي آزاد چيست؟ Qu'est- ce que vous diriez d'une mousse de saumon ?
! در اين اظهارات، در بيشتر موارد افعال devoir, pouvoir, aimer, vouloir در وجه التزامي ديده ميشوند.
! با تغير دادن لحن و آهنگ صدا، ميتوان برخي توصيه ها را به سرزنش تبديل كرد:
مي تواني اتاقت را تميز كني! Tu pourrais ranger ta chambre !
زمان حال شرطي و ساختارهاي فرضيه اي
حال شرطي اجازه ي نظريه پردازي ميدهد:
Tu serais bien en responsable de communication. به عنوان مسئول ارتباطات برازنده خواهي بود.
Ça m'étonnerait que vous ayez beaucoup de monde ! باعث تعجب من است اگر مراجعين زيادي داشته باشيد!
- مي توان بر اساس يک شرط خيالي يک نتيجه گيري نظري کرد:
(نظريه) نتيجه (شرط) گذشته استمراري + si
Si tu ratais ton bac, nous ne serions pas contents. اگر در گرفتن ديپلم ناموفق باشي، ما خوشحال نخواهيم بود.
بيشتر بدانيم:
زمان حال شرطي ميتواند بيانگر زمان آينده در گذشته باش:
Il a promis à ses parents qu'il leur téléphonerait dès son arrivée.
او به والدينش قول داد که به محض رسيدن به آنها تلفن بزند.
۱ نظر:
مرسی خیلی خوب توضیح دادید
ارسال یک نظر